Botswana Pom Pom

Pom Pom !!!!
Het volgende verslag schrijf ik op ons terras voor de tent met uitzicht over de volgelopen Okavangadelta, terwijl ik wordt omringd door allerlei vogelgeluiden en het zacht ruisen van het riet, en het plonsen van de hippoos met de bijbehorende geluiden.
Vanaf Kasane zijn we opgestegen met een klein vliegtuigje waar onze bagage maar net in paste. Aad zat achterin helemaal omsloten door de tassen. De piloot was een jonge blonde Zuidafrikaanse jongen, die ons in een uur en een kwartier naar onze volgende bestemming Pom Pom bracht. De vlucht verliep wat Bumpy, maar we hebben genoten van het uitzicht met kuddes olifanten etc..
We landen op een hobbelige weg en worden zingend hartelijk welkom geheten op Pom Pom. We worden na een heerlijke lunch naar onze tent begeleid en er wordt ons verteld dat wij gaan verblijven in een tent aan de waterkant waar ook de dieren kunnen komen. Er zijn geen hekken en alle dieren kunnen zich vrij overal begeven, we moeten dus altijd goed opletten en mogen s’- morgens en s’- avonds niet zonder begeleiding van onze ranger Max naar de tent. Oh !!! en wat voor dieren kunnen wij hier zoal tegenkomen op ons pad ? Leeuwen, luipaard Olifanten Giraffen , Hippo’s en apen was het antwoord. Mochten we een van de dieren tegenkomen dan onderdak zoeken in de dichtstbijzijnde tent en alarm slaan met een padvinders fluitje, OK dacht ik… Maar dan kom je in de tent en ja het is zo ontzettend gaaf, dat we wel zullen zien. Het zal wel meevallen.
We zijn hier echt back to nature. Geen telefoon geen radio TV alleen maar natuur. De maaltijden gebruiken we gezamenlijk met het personeel en de overige gasten (17) aan een grote tafel. Het smaakt voortreffelijk. Verder is er in de vroege ochtend 7.00 uur vertrek na een licht ontbijt en in de middag/avond een game-drive. Na de brunch hebben we pauze tot 15.30 uur, dan krijgen we thee om 16.00 uur gaan we weer in de auto op zoek naar wild tot 20.00 uur. Het is rond 18.00 uur donker, dus we rijden ook 2 uur in het pikkiedonker op zoek naar de katten, zoals ze hier zeggen.
Tijdens de zonsondergang toveren de jongens een tafeltje tevoorschijn die in een mum van tijd omgebouwd wordt tot bar voor een glaasje en hapje . We gaan dan ook uit de auto!!! (Op dit moment gaat er een varaan van 1 meter langs ons terras). Vanmorgen zijn we voor de verandering met een mokoro (uitgeholde boomstam) de delta in geweest en hebben les gehad over de het leven in de Delta.
Jullie zullen begrijpen dat dit allemaal heel bijzonder is en het is de slagroom op de taart van deze reis. Jullie zullen aan de hand van de foto’s wel zien welke dieren we hier gezien hebben en dan van heeeeeeeel dichtbij.
Wij gaan nog even genieten !!!
Liefs Aad en Hanneke



Afscheid van Pom Pom.
Wat hebben we veel geleerd over de natuur, de dieren hoe ze leven , we waren er zo dichtbij! We hebben gezien hoe de leeuwinnen hun 5 pubs verstopten in de busch om zelf op jacht te gaan naar eten. We hebben genoten hoe die kleine leeuwtjes aan het spelen waren en ons nieuwsgierig bekeken. Daarna zijn we op zoek gegaan naar de 2 leeuwinnen en dat was echt spannend. Aan de hand van sporen en het luisteren naar vogels en de reactie van impala’s liet Max ( de ranger ) ons zien en beleven hoe en waar we ze konden vinden. Hiervoor moesten we wel van het pad af en dwars door de busch ongelooflijk spannend. En ja we vonden ze. De volgende dag waren we er getuigen van dat ze de kleintjes ophaalden en deze naar hun eten brachten (een Impala) die de moeders verstopt hadden in de busch.
Natuurlijk hebben we ook op zo’n manier de luipaarden gevonden. Max en zijn hulp Dalton waren echt zo goed in dat speuren en zoeken, echte jagers. Tijdens al dit zoeken kwamen we natuurlijk ook vele andere dieren tegen. We hebben drives gedaan tot een uur voor vertrek, we kregen er geen genoeg van.
Toen was het tijd om afscheid te nemen van dit geweldige oord, waar we aan tafel alle verhalen deelden met de overige gasten van verschillende nationaliteiten. Het was nog eens extra leuk om 3 andere Nederlandse vrouwen te ontmoeten. Mirjam was op studiereis, en Nicole was met haar dochter van 16 jaar.
Na een snelle brunch brachten Max en Dalton ons naar het vliegtuigje en zwaaiden ons uit.
We zijn vol van alle indrukken van deze geweldige reis en het is moeilijk schakelen als we in het drukke Maun aankomen.
Nu nog het laatste nachtje in Windhoek voordat we morgen aan de terugreis gaan beginnen via Frankfurt weer naar Amsterdam.
Groetjes en Liefs Aad & Hanneke