Van Namibie naar Zimbabwe
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
09 Mei 2011 | Zimbabwe, Victoria Falls
Afscheid van Namibië, op naar de Watervallen!
Aan het eind van de middag hebben we een boottocht gemaakt op de Cuando rivier. Door de regenval is deze rivier erg breed geworden. Het water is echter spiegelglad. Leeft er dan wel iets in?. In ieder geval drijven er prachtige waterlelies op het water. Te mooi om waar te zijn. De steel van de waterlelie wordt als voedsel gebruikt . Het smaakt naar rabarber. Leeft er iets in het water?. Ook dat blijkt zo te zijn. Heel veel vis, hippo’s en krokodillen. De laatste niet gezien van de hippo”s velen. We kwamen een familie tegen. Wie kijkt eigenlijk naar wie? De hippo’s zijn erg groot maar wel schuw en houden je precies in het oog. Dat verklaart ook de drukte ’s nachts om ons huisje. Het was een komen en gaan van hippo’s die aan de maaltijd gingen. Ze komen ’s nachts uit het water en eten dan gras. Iets anders is aan hen niet besteed. Ze lopen soms 40 km ver, maar komen wel precies terug op de plek waaruit ze het water hebben verlaten. Voor ons huisje liep de “hippo highway”: de plaats waar ze uit het water komen en het land opkomen.
De volgende dag zijn we doorgereden naar de grensovergang met Botswana, deze gepasseerd en doorgereden naar onze tussenstop waar de auto moest worden ingeleverd. Op onze route veel gezien. Het echte Afrika met kleine nederzettingen met primitieve huisjes (voordeel is wel dat deze hypotheek vrij zijn!!) en lopende mensen langs de weg. Uiteraard een paar keer gestopt en foto’s gemaakt. Prachtige beelden van Afrikaanse gezinnetjes. Problemen met het maken van foto’s hebben ze niet. Je zijn ontzettend vriendelijk.
De auto hebben we ingeleverd. De auto werd keurig opgehaald. Met de bekende Afrikaanse slag vond de controle plaats. Er werd een keer omheen gelopen en er werd gekeken of er nog wel een motor inzat!!!.
Vervolgens op weg naar Zimbabwe. Dan kom je in een andere wereld terecht. De grensovergang duurt wel even. Een volkomen ongeïnteresseerde douanebeambte die de paspoorten wel in handen wil hebben. Zo niet, dan doet hij niet en wacht af. In Holland noemen wij zo iemand een “hufter”. Dat was hij ook maar wij konden dat niet in zijn taal uitdrukken. Maar goed ook!. Bij Hanneke liepen de zenuwen een tikje op. Uiteindelijk na te hebben betaald en vele formulieren rijker op weg naar het Victoria Falls hotel. Een prachtig koloniaal hotel uit 1905. Het hotel is gelijktijdig met de brug over de Zambezi rivier gebouwd. De brug naar Zambia., waarover ook de trein van Kaapstap naar Dar en Salaam in Tanzania rijdt. Wij hebben hem voorzichtig de brug zien passeren.
Het hotel is prachtig, met veel stijl en een voortreffelijke keuken. Wij hebben er van genoten. Maar daarna op naar de Victoria Falls. Op dit moment is deze op zijn best. Ontzettend veel water!!. Per minuut stort zich 50 miljoen liter water 120 meter naar beneden. Deze hoeveelheid is ongeveer gelijk aan 80% van de jaarlijkse !!! waterverkoop van Dunea. Het waterleidingbedrijf waar ik werk.
We hebben langs de watervallen gelopen. Soms droog maar meestal onder een flinke douche. We kwamen drijfnat terug. Vervolgens een helikoptervlucht gemaakt. Een belevenis. Hanneke had uiteraard weer de beste plek. Voorin naar de piloot. Die was ook enthousiast. Hij maakte nog een keer een extra rondje.
De Victoria Falls zijn te mooi om te beschrijven. Kijk zelf maar naar de beelden.
Tijdens deze dagen ook nog een tocht op de Zambezi rivier gemaakt met een uitstapje naar Zambia. Ook daar zijn we dan geweest. Veel gezien: hippo’s, krokodillen en andere dieren.
Tot zover en nu weer terug naar Botswana.
Groeten van Hanneke en Aad ( die ook een keer mocht schrijven !! )
Aan het eind van de middag hebben we een boottocht gemaakt op de Cuando rivier. Door de regenval is deze rivier erg breed geworden. Het water is echter spiegelglad. Leeft er dan wel iets in?. In ieder geval drijven er prachtige waterlelies op het water. Te mooi om waar te zijn. De steel van de waterlelie wordt als voedsel gebruikt . Het smaakt naar rabarber. Leeft er iets in het water?. Ook dat blijkt zo te zijn. Heel veel vis, hippo’s en krokodillen. De laatste niet gezien van de hippo”s velen. We kwamen een familie tegen. Wie kijkt eigenlijk naar wie? De hippo’s zijn erg groot maar wel schuw en houden je precies in het oog. Dat verklaart ook de drukte ’s nachts om ons huisje. Het was een komen en gaan van hippo’s die aan de maaltijd gingen. Ze komen ’s nachts uit het water en eten dan gras. Iets anders is aan hen niet besteed. Ze lopen soms 40 km ver, maar komen wel precies terug op de plek waaruit ze het water hebben verlaten. Voor ons huisje liep de “hippo highway”: de plaats waar ze uit het water komen en het land opkomen.
De volgende dag zijn we doorgereden naar de grensovergang met Botswana, deze gepasseerd en doorgereden naar onze tussenstop waar de auto moest worden ingeleverd. Op onze route veel gezien. Het echte Afrika met kleine nederzettingen met primitieve huisjes (voordeel is wel dat deze hypotheek vrij zijn!!) en lopende mensen langs de weg. Uiteraard een paar keer gestopt en foto’s gemaakt. Prachtige beelden van Afrikaanse gezinnetjes. Problemen met het maken van foto’s hebben ze niet. Je zijn ontzettend vriendelijk.
De auto hebben we ingeleverd. De auto werd keurig opgehaald. Met de bekende Afrikaanse slag vond de controle plaats. Er werd een keer omheen gelopen en er werd gekeken of er nog wel een motor inzat!!!.
Vervolgens op weg naar Zimbabwe. Dan kom je in een andere wereld terecht. De grensovergang duurt wel even. Een volkomen ongeïnteresseerde douanebeambte die de paspoorten wel in handen wil hebben. Zo niet, dan doet hij niet en wacht af. In Holland noemen wij zo iemand een “hufter”. Dat was hij ook maar wij konden dat niet in zijn taal uitdrukken. Maar goed ook!. Bij Hanneke liepen de zenuwen een tikje op. Uiteindelijk na te hebben betaald en vele formulieren rijker op weg naar het Victoria Falls hotel. Een prachtig koloniaal hotel uit 1905. Het hotel is gelijktijdig met de brug over de Zambezi rivier gebouwd. De brug naar Zambia., waarover ook de trein van Kaapstap naar Dar en Salaam in Tanzania rijdt. Wij hebben hem voorzichtig de brug zien passeren.
Het hotel is prachtig, met veel stijl en een voortreffelijke keuken. Wij hebben er van genoten. Maar daarna op naar de Victoria Falls. Op dit moment is deze op zijn best. Ontzettend veel water!!. Per minuut stort zich 50 miljoen liter water 120 meter naar beneden. Deze hoeveelheid is ongeveer gelijk aan 80% van de jaarlijkse !!! waterverkoop van Dunea. Het waterleidingbedrijf waar ik werk.
We hebben langs de watervallen gelopen. Soms droog maar meestal onder een flinke douche. We kwamen drijfnat terug. Vervolgens een helikoptervlucht gemaakt. Een belevenis. Hanneke had uiteraard weer de beste plek. Voorin naar de piloot. Die was ook enthousiast. Hij maakte nog een keer een extra rondje.
De Victoria Falls zijn te mooi om te beschrijven. Kijk zelf maar naar de beelden.
Tijdens deze dagen ook nog een tocht op de Zambezi rivier gemaakt met een uitstapje naar Zambia. Ook daar zijn we dan geweest. Veel gezien: hippo’s, krokodillen en andere dieren.
Tot zover en nu weer terug naar Botswana.
Groeten van Hanneke en Aad ( die ook een keer mocht schrijven !! )
-
09 Mei 2011 - 06:46
Marianne:
Lieve ouders,
Leuk om jullie gisteren even via de skype te zien en te spreken. Wat waarschijnlijk de laatste keer was voor dat jullie weer terug komen gezien het feit dat jullie in Botswana echt in de middle of nowhere verblijven. Aan alle meelezers dit zal dus waarschijnlijk ook het laatste bericht van mijn ouders uit Afrika zijn.
-
09 Mei 2011 - 09:00
Gerrit En Tannie:
Geweldig de watervallen! Het was zeker een donderend geweld wat daar naar beneden kwam.
Prachtige foto's van de mensen en de dieren.
Nog veel genoegen en be careful! -
09 Mei 2011 - 10:02
Martijn En Bianca:
Hoi,
Erg mooi allemaal, als de verhalen en foto´s net zo mooi en indrukwekkend zijn als Bali, dan weten wij 1 van onze volgende bestemmingen wellicht ! De foto´s laten het in ieder geval al zien !
Veel plezier nog en doe voorzichtig.
Groetjes, Martijn & Bianca -
09 Mei 2011 - 13:40
P.van Blooijs,:
Sorry, Hanneke, natuurlijk bedoelde ik de Victoria Falls, maardat had je wel begrepen, en dat klopte ook, nu ik je foto's heb gezien. Arm land zeker, Zimbabwe, tenminste dat hoor ik altijd van mijn familie uit Florida bij Johannesburg die vaak personeel hebben vanuit dat land. Enfin, de laatste loodjes van jullie reis. Erg leuk om jullie reisverhalen te lezen. Ik kreeg zojuist ook een fotoserie van mijn zoon vanuit de Rode Zee in Egypte met z'n duikervaringen Veel koraal en veel vreemde vissoorten. Hoop dat jullie nog een paar mooie dagen zullen hebben. en dan maar weer, tot ziens! Groet , Piet van Blooijs -
09 Mei 2011 - 20:29
Lidy En Johan:
Lieve Aad en Hanneke,
Oeioei, wat mooi !
(Hier in het verre Noordwesten van Schotland is het ook heel mooi - en we kunnen hier in het huisje zelfs internettoegang aanschaffen..)
We kijken nu naar een prachtige zonsondergang.
Heel veel groeten,
Lidy en Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
